MISSIE

We kiezen er als school voor om een omgeving te creëren waar jonge mensen zich optimaal kunnen voorbereiden op het beroepsleven en op het hoger onderwijs.
Om de opdracht voor onze school duidelijk te maken, gebruiken we het beeld van een expeditietocht. Het op-tocht-gaan met leerlingen betekent dat we met alle leerlingen waarmee we vertrekken ook willen aankomen. Aan het begin van de tocht vinden we de leerlingen met hun vaardigheden en inzichten in hun rugzak. Alle rugzakken moeten een minimum aan vermogens bevatten, maar kunnen onderling sterk verschillen. Met deze beginsituatie dienen we uiteraard rekening te houden.

Tijdens de tocht (het schoolleven) wordt de rugzak meer en meer gevuld, klaar voor een volgende etappe. De rugzakken worden niet alleen met kennis en vakgebonden vaardigheden gevuld (leerplanrealisatie). Ook andere vaardigheden en attitudes vormen een belangrijk gegeven in onze opdracht:

• sociale vaardigheden - jongeren opvoeden tot sociale mensen
• burgerzin - jongeren opvoeden tot bewuste participanten in de samenleving
• milieubewustzijn - jongeren opvoeden tot milieubewuste mensen
• gezondheid - jongeren opvoeden tot mensen die bewust gezond en sportief willen leven
• muzisch-creatief - leerlingen opvoeden tot creatieve mensen met technisch inzicht

Wij willen jongeren kansen bieden om hun persoonlijkheid zo volledig mogelijk te ontplooien tot volwaardige burgers die goed in de samenleving functioneren.

 

VISIE

Als school proberen we een aangename omgeving te creëren waar het positief functioneren van de mens centraal staat. De personen in onze school zien we als knooppunten in relaties. Elke leerling, elke leerkracht of opvoeder is voortdurend op zoek naar nieuwe evenwichten in de relaties met zichzelf, met zijn fysische en sociale omgeving. Elk persoon draagt zijn omgeving in zich en wordt bepaald door zijn relatienetwerk. Dat relatielandschap is dynamisch. In zijn zoektocht naar een evenwicht is het permanent in evolutie, in wisselende toestand van chaos en orde. Chaos of crisis hoeft daarom geen probleem te zijn maar eerder een noodzakelijke fase in het bereiken van nieuwe, hogere evenwichten.

Zowel leerlingen als personeelsleden maken die tocht mee.
Vanuit dit oogpunt vinden we de communicatie binnen onze school een eerste levensbelangrijke pijler. Daar proberen we dan ook de nodige aandacht aan te geven. Door constant in communicatie te treden met de verschillende participanten kunnen we onze expeditietocht tot een goed einde brengen. Om dat vlot te laten verlopen zijn er uiteraard de procedures. Die zorgen ervoor dat de verschillende reisgenoten een duidelijke houvast hebben.

Alle leden van de groep stellen hun kennis, hun kunde, hun vaardigheden ten dienste van de tocht. Maar iedereen heeft recht op hulp en begeleiding van medetochtgenoten want niet voor iedereen gaat de tocht even succesvol. Studieproblemen, sociaal-emotionele problemen, gedragsproblemen, sociale problemen of andere persoonlijke problemen kunnen de tocht heel zwaar maken. Daarom is de zorg binnen onze school een tweede levensbelangrijke pijler. We proberen een school met een hart voor alle tochtgenoten te zijn ongeacht hun afkomst, huidskleur of achtergrond. We geloven in de gelijkwaardigheid van alle mensen en we willen bijzondere aandacht besteden aan die jongeren die om welke reden dan ook minder ontwikkelingskansen hebben (GOK – ILB).

De tocht kan enkel maar slagen als ze verloopt binnen een kader van duidelijk geformuleerde en uitdrukkelijk beleefde waarden. Het waardenpatroon kleurt de tocht en richt de koers. Wij willen jongeren uitnodigen om respect voor zichzelf en voor de andere te hebben, om solidair te zijn, om verantwoordelijkheden op te nemen en creatief te zijn in het vinden van oplossingen.

Een inspirerende waarde vinden we als christelijke school ook in het evangelie. Het christelijk geloof is vandaag geen vanzelfsprekendheid meer. Toch wil het technisch instituut. Sint-Lucas een school met een hart zijn met een evangelische zorg voor elkaar. Wij willen onze jongeren begeleiden bij het zich ontplooien tot rechtvaardige, barmhartige, vergevingsgezinde jongeren zoals we dat in het evangelie leren.

Concrete, geduide en telkens bespreekbare afspraken van handelen, bepalen de grenzen waarbinnen zelfstandigheid kan uitgroeien tot relationeel handelen. Regels dienen uitsluitend om het leven in de tocht op een hanteerbare manier te laten verlopen. Er zijn zo weinig mogelijk regels en ze zijn zo duidelijk mogelijk gesteld. Ze zijn voortdurend bespreekbaar maar zolang van kracht worden ze ook nageleefd en de begeleiders zien er goed op toe dat dit gebeurt. (regelgeving)

Op afgesproken tijdstippen wordt ook even halt gehouden om te evalueren hoe de tocht tot dan verlopen is. Niet enkel kennis en vaardigheden komen daarbij aan bod. Ook attitudes en waarden worden bewust beoordeeld en eventueel bijgestuurd.

Waar het nodig is zullen we de leerlingen sanctioneren als ze de gemaakte afspraken naast zich neer leggen. Hierbij stellen we de dialoog als essentieel middel om een oplossing voor het probleem te bereiken. Pesten en vandalisme passen niet in ons project. In die gevallen proberen we steeds de onderliggende oorzaken te zoeken en samen met alle betrokkenen tot een aanvaardbare oplossing te komen.

We streven naar een vriendelijk schoolklimaat met plaats voor overleg, dialoog en een positieve samenwerking en betrokkenheid tussen alle geledingen van de school.

Zo’n visie heeft ook een duidelijke participatie van de verschillende tochtgenoten als gevolg. Via de verschillende participatieorganen met daarin leerkrachten, leerlingen en ouders proberen we een open school te zijn waarin alle tochtgenoten de te volgen weg kunnen helpen uitstippelen en indien nodig ook bijsturen. Door die participatie proberen we de actieve betrokkenheid van alle participanten te verhogen.

Zonder bergschoenen begin je best niet aan een bergtocht. Zonder zonnecrème lig je best geen uren in de zon… Binnen dat gegeven proberen we ook op basis van een gezond financieel beleid te komen tot een materiële uitrusting die voor een nijverheidstechnische school als de onze noodzakelijk is. Wegens de beperkte financiële armslag moeten hier duidelijke prioriteiten gesteld worden waarbij we waakzaam zijn dat alle geledingen binnen de school voldoende tot hun recht komen.

Binnen onze mogelijkheden qua infrastructuur en ligging proberen we ook om van onze school een groene en een veilige school te maken waarin de tocht goed kan verlopen. We willen onze jongeren uitnodigen om zorgzaam en veilig met elkaar om te gaan ten bate van hun eigen gezondheid en dat van de anderen.

Tijdens onze reis willen we ook nu en dan eens lachen. Daarom zijn relativering en humor twee belangrijke bondgenoten om de tocht tot een goed einde te brengen. We streven ernaar dat de (glim)lach een belangrijke plaats in ons schoolklimaat kan innemen.

We willen jongeren zien lachen en glimlachen, vriendelijk een goeiendag zien zeggen en openstaan voor een gezonde vorm van humor.

 

NAWOORD

Onze visie hierboven formuleert waarden, intenties en idealen. Mooie woorden, soms zware of gedurfde woorden... hopelijk geen holle woorden. We zijn ons bewust van de moeilijkheid van onze tocht. We zijn er echter zeker van dat we dankzij de inzet van vele mensen kunnen slagen in onze expeditie en dat we binnen onze school de jongeren kunnen laten opgroeien tot gelukkige jongvolwassenen die klaar zijn om in het beroepsleven of in het hoger onderwijs te stappen.

Aan dit project wordt gestalte gegeven in heel wat acties en doelen. Ieder schooljaar worden enkele prioriteiten vastgelegd in een werkplan dat geconcretiseerd en geëvalueerd wordt.